No pain no gain, of hoe zeggen ze dat? Well, I feel the pain, dus t is te hopen dat de gain de pain waard is in the end .. Twee examens met amper 20 uur tussenpauze is echt wreed ..
Anyway , vandaag wordt ik van mijn werk gehouden door een ENORME shop-drang .. Ik kan dat soms zo eens hebben .. De immer aanwezige optie die 'online shoppen' heet maakt 'de drang' er niet minder op en zo nu en dan ben ik bijna opgelucht dat ik geen visa of aanverwanten tot mijner beschikking heb .. Een kleine schets: het spreekwoordelijke 'gat in mijn hand' heeft de laatste jaren al heel wat winkelbedienden-op-commissie gelukkig gemaakt, ik geloof met plezier - bijna - alle reclame, verbreek mijn window shopping only vow al na luttele minuten en zou een maandloon uitgeven aan schoenen - dit op voorwaarde dat ik een maandloon had. Dat ik die schoenen niet 'nodig' heb weet iedereen maar is een feit dat nauwelijks ter zake doet .. Ik kan uren snuisteren op de webshops van Urban Outfitters, Top Shop, I love vintage, Etsy of Asos, hopend dat ik one day de vette bankrekening zal hebben die een niet aflatende kleding-obsessie zal kunnen spijzen .. Het is zo erg dat ik al een beetje gelukkiger word bij het dénken aan kledingstukken en accessoires. Hetzelfde gebeurt eveneens bij het samenstellen van outfits in mijn hoofd .. U hoort het, ik ben wat men met psychologische accuratesse kan noemen 'een hopeloos geval' ..
Maar goed, I know, zelfbeheersing is de sleutel tot levenslange niet-schulden en aangezien ik dus al een klein beetje ga stralen bij de gedachte aan mode-items, is dat waar ik me meestal tevreden mee stel .. Meestal, want de solden, ooh baby, will they remember me!!
Trouwens, zolang het 'gat' zicht niet uit in zichtbaarheid - zie foto, met dank aan de zus - kan ik er best mee leven :)
No comments:
Post a Comment
Come closer,
tell me some of your suggestions, frustrations, appreciations, hi's or crazy stories.