Off days blijken weinig meldenswaardige gebeurtenissen te zijn sinds zich een duidelijk - yet verontrustend - patroon begint te ontwikkelen in mijn studieflow.
Waarom is het dat wanneer iemand 'iets' - maakt amper uit wat, als het maar noodzakelijk is - moet doen, alles wat niet dat 'iets' is op slag aanlokkelijker wordt dan een weekje Abu Dhabi 'all expenses paid' (zie vorige post)? In mijn geval omvat dat 'alles' zelfs opruimen, in het niets staren, oude klasgenoten googelen en - serieus! - strijken. Terwijl je dat alles natuurlijk nauwelijks als opwindend zou betitelen wanneer dat 'iets' niet in je nek hijgde.
Intussen staart pagina 27 van mijn cursus mij al meer dan vijf uur in het gezicht - ik probéér dus zelfs niet meer om de schijn op te houden - en sus ik mezelf met het idee dat ik dan toch mooi aan mijn 'schrijverscarrière' werk (met deze frisgewassen, én gestreken - een bezigheid die steevast mijn voorkeur wegdraagt boven studeren - blog dus).
Ik heb weliswaar nog drie dagen - pessimisten zouden de 'twee-dagen-en-een-half' correctie kunnen aanvoeren - tijd tot het examen, de adem van het 'iets' is bijgevolg gewoon nog net niet heet genoeg ..
No comments:
Post a Comment
Come closer,
tell me some of your suggestions, frustrations, appreciations, hi's or crazy stories.